De Volkskrant, 23 februari 2010
Reportage van Peter de Graaf
Volgens Maalsté heeft de georganiseerde misdaad eerder baat bij dan last van het hardere politieoptreden. ‘Het gevolg is dat steeds meer kleine telers uit de markt worden verdreven. Ze worden gepakt of vinden de risico’s te groot geworden. Dat gat wordt dankbaar opgevuld door de grote jongens. Juist door het politieoptreden zie je een verschuiving in de markt. Coffeeshops worden vanzelf in handen gedreven van lieden met wie ze eigenlijk nooit in zee hadden willen gaan.
Rapport Commissie Van de Donk: Een mager compromis zonder overtuigende stellingname
Nicole Maalsté
Gepubliceerd in: Recht der Werkelijkheid, 2009, nr.2, p. 89-92.
De samenstelling van de Adviescommissie drugsbeleid – de commissie Van de Donk – doet vermoeden dat er een aantal flinke discussies hebben plaatsgevonden om tot een gezamenlijk oordeel te komen. De commissieleden zijn erin geslaagd om voor ieder wat wils in het rapport te verwerken. Zo zijn voorstanders voor een verdere regulering van coffeeshops tevreden gesteld: het rapport stelt immers dat de coffeeshop een rustige en veilige voorziening voor volwassen cannabisconsumenten is en dat de meeste coffeeshops geen problemen veroorzaken. Daarbij zou de 500 gram maatregel (maximaal toegestane handelsvoorraad in coffeeshops) op de schop moeten en zouden experimenten met de achterdeur (gereguleerde inkoop van de coffeeshops) mogelijk moeten worden. Tegelijkertijd zitten er ook voor tegenstanders van het gedoogbeleid voldoende interessante aanknopingspunten in dit rapport. Wanneer cannabis net als andere drugs wordt gezien als een middel met een onaanvaardbaar risico, dan wordt het weer ‘gewoon’ een verboden middel en dat voedt prohibisten met argumenten in hun strijd tegen cannabis. En het instellen van één Drugsautoriteit kan tot gevolg hebben dat de ruimte voor het op maat oplossen van lokale problemen kleiner wordt, omdat er een landelijke visie wordt uitgedragen en die kan naar links of naar rechts vallen.
Gepubliceerd in: Recht der Werkelijkheid, 2009, nr.2, p. 89-92.
De samenstelling van de Adviescommissie drugsbeleid – de commissie Van de Donk – doet vermoeden dat er een aantal flinke discussies hebben plaatsgevonden om tot een gezamenlijk oordeel te komen. De commissieleden zijn erin geslaagd om voor ieder wat wils in het rapport te verwerken. Zo zijn voorstanders voor een verdere regulering van coffeeshops tevreden gesteld: het rapport stelt immers dat de coffeeshop een rustige en veilige voorziening voor volwassen cannabisconsumenten is en dat de meeste coffeeshops geen problemen veroorzaken. Daarbij zou de 500 gram maatregel (maximaal toegestane handelsvoorraad in coffeeshops) op de schop moeten en zouden experimenten met de achterdeur (gereguleerde inkoop van de coffeeshops) mogelijk moeten worden. Tegelijkertijd zitten er ook voor tegenstanders van het gedoogbeleid voldoende interessante aanknopingspunten in dit rapport. Wanneer cannabis net als andere drugs wordt gezien als een middel met een onaanvaardbaar risico, dan wordt het weer ‘gewoon’ een verboden middel en dat voedt prohibisten met argumenten in hun strijd tegen cannabis. En het instellen van één Drugsautoriteit kan tot gevolg hebben dat de ruimte voor het op maat oplossen van lokale problemen kleiner wordt, omdat er een landelijke visie wordt uitgedragen en die kan naar links of naar rechts vallen.
Abonneren op:
Posts (Atom)